Ελαιογραφία σε μουσαμά
Νότα Κυμοθόη "Σπουδή Χειμώνα" Ζωγραφική© Nότα Κυμοθόη
Νότα Κυμοθόη
"Ο Χριστός περπατάει στη θάλασσα"Ζωγραφική
Η ΣΧΕΣΗ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟ ΘΕΟ
Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2014
Υπάρχουν πολλοί τρόποι για ν΄αναπτύξει κάποιος σχέση με το Θεό. Άλλοι ταιριάζουν στον έναν κι άλλοι ταιριάζουν στον άλλον. Ο καθένας μπορεί να επιλέξει αυτόν που τον βοηθάει περισσότερο.
Το ερώτημα που θέτω στον εαυτό μου αλλά και στον καθέναν που με ερωτά για το θέμα αυτό είναι το εξής:
"Χρειάζεται ο άνθρωπος να έχει σχέση με το Θεό;"
Ο καθένας δίνει τη δική του απάντηση και είναι φυσιολογικό αυτό, διότι ο καθένας είναι μια ξεχωριστή ψυχή με διαφορετικό σχέδιο επάνω στη γη. Ο καθένας έχει το δικό του "Λόγο", αυτόν, οπού έχει δώσει στον Θεό για να έρθει να ζήσει επάνω στη γη και να τελειοποιηθεί ή μάλλον να εξελιχθεί η ψυχή του και να ανέβει σε ανώτερη βαθμίδα ή να θεωθεί...
"Αλλά τι είναι Θεός;"
"Γιατί συνεχώς απασχολεί αυτό το ερώτημα τον άνθρωπο;"
"Και γιατί στις ημέρες μας οι νεότερες γενιές δεν ενδιαφέρονται για το Θεό;"
Τρία ερωτήματα που γυρεύουν απαντήσεις. Αλλά για να μη κουράσουμε πολύ το θέμα Αυγουστιάτικα, θα επικεντρωθώ και θα προσπαθήσω να σας δώσω να κατανοήσετε εκείνα τα οποία οι διάφορες θρησκευτικές ομάδες κρύβουν.
Κατ΄αρχάς, ξεκινάμε από μια βάση, από μια αρχή. ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ και ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ σε ΑΥΤΟΝ.
Ο Θεός λοιπόν είναι το ΠΑΝ, είναι το ΟΛΟΝ είναι ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ.
Είμαστε λοιπόν μέσα σε όλο αυτό το δημιούργημα κι εμείς, υπαρκτοί.
Η σχέση που μας συνδέει μαζί του βρίσκεται σε αυτήν την μοναδική προσευχή που έχουμε ιερή παρακαταθήκη από τον Εμμανουήλ, Ιησού Χριστό, ο οποίος εξήγησε καθαρά τα πάντα. Έκανε αμέτρητα θαύματα, σταυρώθηκε για τις αλήθειες που φανέρωσε σε όσους δεν ήταν μέσα στους μυημένους του Ναού του Σολομώντα, αναστήθηκε, φανερώθηκε, έδωσε την Ευλογία του Αγίου Πνεύματος στην ανθρωπότητα, μεταμορφώθηκε σε Φως και είναι ΠΑΝΤΟΥ. Ας θυμηθούμε λοιπόν, τις προσευχές οπού μας άφησε ΕΥΛΟΓΙΑ και ΔΥΝΑΜΗ:
1) "ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ, Ο ΕΝ ΤΟΙΣ ΟΥΡΑΝΟΙΣ, ΑΓΙΑΣΘΗΤΩ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ, ΕΛΘΕΤΩ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΣΟΥ, ΓΕΝΝΗΘΗΤΩ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΣΟΥ, ΩΣ ΕΝ ΟΥΡΑΝΩ ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ. ΤΟΝ ΑΡΤΟΝ ΗΜΩΝ ΤΟΝ ΕΠΙΟΥΣΙΟΝ ΔΩΣ ΗΜΙΝ ΣΗΜΕΡΟΝ ΚΑΙ ΑΦΕΣ ΗΜΙΝ ΤΑ ΩΦΕΛΗΜΑΤΑ ΗΜΩΝ, ΩΣ ΚΑΙ ΗΜΕΙΣ ΑΦΙΑΙΜΕΝ ΤΟΙΣ ΩΦΕΙΛΕΤΑΙΣ ΗΜΩΝ ΚΑΙ ΜΗ ΗΣΙΝΕΓΓΕΙΣ ΗΜΑΣ ΕΙΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΝ, ΑΛΛΑ ΡΥΣΑΙ ΗΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΟΝΗΡΟΥ" ΑΜΕΝ!
2) "ΒΑΣΙΛΕΥ ΟΥΡΑΝΙΕ, ΠΑΡΑΚΛΗΤΕ, ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ, Ο ΠΑΝΤΑΧΟΥ ΠΑΡΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΠΛΗΡΩΝ, Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΩΝ ΑΓΑΘΩΝ ΚΑΙ ΖΩΗΣ ΧΟΡΗΓΟΣ, ΕΛΘΕ ΚΑΙ ΣΚΗΝΩΣΟΝ ΕΝ ΗΜΙΝ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΗΣΟΝ ΗΜΑΣ, ΑΠΟ ΠΑΣΣΗΣ ΚΟΙΛΙΔΟΣ ΚΑΙ ΣΩΣΟΝ ΑΓΑΘΕ ΤΑΣ ΨΥΧΑΣ ΗΜΩΝ" ΑΜΕΝ
Αν λοιπόν ένας λογικός άνθρωπος αναλύσει τις δύο αυτές προσευχές θα κατανοήσει την αιώνια σχέση που μας συνδέει με το Θεό. ΟΠΩΣ ΕΠΑΝΩ ΈΤΣΙ ΚΑΙ ΚΑΤΩ!..
Για να το κατανοήσει αυτό κάποιος θα έρθω σε 2 Ευαγγέλια του Μάρκου, όπου θα τα παραθέσω στην Αττική διάλεκτο, όπως έχουν γραφεί από τον Ευλογημένο και Φωτισμένο Μαθητή Του εκείνη την εποχή και θα δώσω και την απόδοσή του στην σημερινή ελληνική...
{Καί λέγει αύτοίς έν έκείνη τή 'ημέρα όψίας γενομένης: " διέλθωμεν είς τό πέραν"
Και είπε σε αυτούς εκείνη την ημέρα ενώ άρχισε να σουρουπώνει: "ας περάσουμε απέναντι"
Καί άφέντες τόν ¨οχλον παραλαμβάνουσιν αύτόν ώς ήν έν τώ πλοίω καί άλλα δε πλοία ήν μετ΄ αύτού.
Και αφού άφησε το πλήθος, πήραν αυτόν όπως ήταν στο πλοίο απ΄το οποίο δίδασκε και έπλεαν πλάι του κι άλλα πλοία.
Καί γίνεται λαίλαψ άνέμου μεγάλη, τά δέ κύματα έπέβαλλεν είς τό πλοίον, ώστε ήδη αύτό βυθίζεσθαι.
Και ξαφνικά ξεσπάει μεγάλος ανεμοστρόβιλος, τα κύματα χτυπούσαν το πλοίο, ώστε κινδύνευε να βυθιστεί.
Καί ήν αύτός έπί τή πρύμνη έπί τό προσκεφάλαιον καθεύδων καί διεγείρουσιν αύτόν καί λέγουσιν αύτώ: "Διδάσκαλε, ού μέλει σοι ότι άπολλύμεθα;"
Και ήταν ο Ιησούς στην πρύμνη και κοιμόταν εκεί επάνω και τον ξύπνησαν και του είπαν: "Δάσκαλε, δεν ενδιαφέρεσαι πως χανόμαστε;"
Καί διεγερθείς έπετίμησε τώ άνέμω καί είπε τη θαλάσση: "σιώπα, πεφίμωσο" και έκόπασεν ό άνεμος και έγένετο γαλήνη μεγάλη.
Και αφού σηκώθηκε μάλωσε τον άνεμο και είπε στη θάλασσα: "σιώπα, γαλήνεψε" και σταμάτησε ο αέρας κι έγινε ηρεμία μεγάλη.
Καί είπεν αύτοίς: "τί δειλοί έστε ούτω; πώς ούκ έχετε πίστιν;"
Και είπε σ΄ αυτούς: " γιατί είστε τόσο δειλοί; πως δεν έχετε πίστι;"
Καί έφοβήθησαν φόβον μέγαν καί έλεγον πρός αλλήλους: "τίς άρα ούτος έστιν, ότι καί ό άνεμος καί ή θάλασσα ύπακούουσιν αύτώ;"
Και φοβήθηκαν με φόβο μεγάλο και έλεγαν μεταξύ τους: "ποιός λοιπόν είναι αυτός, διότι και ο αέρας και η θάλασσα υπακούουν σ΄αυτόν;"
Εδώ έχουμε λοιπόν μια διήγηση από τον Μάρκο, που φανερώνει τη Δύναμη του Ι.Χριστού να εξουσιάζει τα στοιχεία της φύσης. Ήταν ανάμεσά τους κι έγιναν αυτόπτες μάρτυρες του γεγονότος... Αλλά μιλάει για "θάρρος" και για "πίστη". Μιλάει για το "φόβο" τον οποίο ο άνθρωπος εάν κατορθώσει να κυβερνήσει τότε δεν πρέπει να λιγοψυχάει. Ο ανεμοστρόβιλος μοιάζει σαν τις ταλαιπωρίες της ζωής, τις οποίες με πίστη στην θεϊκή του υπόσταση ο άνθρωπος μπορεί να ξεπεράσει. Εδώ λοιπόν ο Ι. Χριστός φανερώνει τη ΔΥΝΑΜΗ που κρύβει μέσα του ο άνθρωπος. Αλλά ποιος άνθρωπος; Αφού κι ό ίδιος έχει ανθρώπινη μορφή, αλλά έχει ηρεμία. Στην τρικυμία Εκείνος κοιμάται στην πρύμνη σα να μη συμβαίνει τίποτα. Είναι γαλήνιος. Θέλει λοιπόν να μας δείξει πως πρέπει να είμαστε ήρεμοι, δίχως πανικό, στις όποιες δυσκολίες, οι οποίες στο χέρι μας είναι να κοπάσουν. ΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΠΙΣΤΗ, στην ΘΕ'ΪΚΉ κι ΑΘΑΝΑΤΗ ΨΥΧΗ ΜΑΣ!
Η αφορμή και το ερέθισμα για το ως άνω έργο μου είναι από το πιο κάτω γεγονός...που πάλι διηγείται ο Μάρκος. Συνέβει μετά από τον πολλαπλασιασμό των 5 άρτων και των 5 ιχθύων...
Καί εύθέως ήνάγκασε τούς μαθητάς αύτού έμβήναι είς τό πλοίον καί πρόαγειν είς τό πέραν πρός Βηθσαίδάν, έως αύτός άπολύση τόν όχλον
Και αμέσως ανάγκασε τους μαθητές του να μπουν στο πλοίο και να περάσουν στην απέναντι πλευρά της όχθης προς την Βηθσαιδάν, έως ότου αυτός αποχωρησθεί τον όχλο
Καί άποταξάμενος αύτοίς άπήλθεν είς τό όρος προσεύξασθαι
Και αφού αποχωρήστηκε από αυτούς ανέβηκε στο βουνό να προσευχηθεί
Καί όψίας γενομένης ήν τό πλοίον έν μέσω τής θαλάσσης καί αύτός μόνος έπί τής γής.
Και όταν σουρούπωνε ήταν το πλοίο μέσα στη θάλασσα κι αυτός μόνος επάνω στην ξηρά.
Καί ίδών αύτούς βασανιζομένους έν τώ έλαύνειν. ήν γάρ ό άνεμος έναντίος αύτοίς καί περί τετάρτην φυλακήν τής νυκτός έρχεται πρός αύτούς περιπατών έπί τής θαλάσσης καί ήθελε παρελθείν αυτούς.
Και είδε αυτούς να βασανίζονται ενώ έπλεαν. Διότι ήταν ο αέρας αντίθετος σ΄αυτούς και περίπου στο τέταρτο της νύχτας έρχεται προς αυτούς περπατώντας πάνω στη θάλασσα και ήθελε να τους περάσει.
Οί δέ ίδότες αύτόν περιπατούντα έπί τής θαλάσσης έδοξαν φάντασμα είναι καί ανέκραξαν.
Αυτοί δε όταν τον είδαν να περπατά επάνω στη θάλασσα νόμισαν πως είναι φάντασμα και φώναξαν με τρόμο
Πάντες γάρ αύτόν είδον καί έταράχθησαν καί εύθέως έλάλησε μετ΄ αυτών καί λέγει αυτοίς:"θαρσείτε, εγώ είμι, μη φοβείσθε"
Διότι όλοι τον είδαν και ταράχτηκαν κι αμέσως μίλησε με αυτούς και τους είπε: " να είστε θαρραλαίοι, εγώ είμαι, μη φοβάστε"
Καί άνέβη είς τό πλοίον πρός αύτούς καί έκόπασεν ό άνεμος καί λίαν έκ περισσού έν έαυτοίς έξίσταντο καί έθαύμαζον.
Και ανέβηκε στο πλοίο προς αυτούς και σταμάτησε ο αέρας και πολύ μεγάλο ενθουσιασμό είχαν και έκσταση και θαύμαζαν.
Ού γάρ συνήκαν έπί τοίς άρτοις, άλλ΄ήν αύτών ή καρδία πεπωρωμένη.
Διότι δεν είχαν κατανοήσει τι είχε συμβεί με τους άρτους, αλλά η καρδιά τους ήταν σκληρή.
Ο άνθρωπος για να κατανοήσει το Θεό πρέπει να τον δει με τα μάτια της ψυχής του κι όχι με τα μάτια του σώματός του. Όσο παραμένει δύσπιστος κι εγκλωβισμένος στην άρνησή του για το ΘΑΥΜΑ κι όσο παραμένει στο κακό υποψιασμένος γι΄αυτό από φόβο, δεν μπορεί να έχει άμεση σχέση με το Θεό. Σαν "φάντασμα" θα τον βλέπει και θα φοβάται...Ο φόβος θα τον βυθίζει στη θάλασσα της άγνοιας και της μη σύνδεσής του με αυτή τη σχέση. Αλλ΄ ο Θεός απλώνει χέρι προς εμάς. Ας το πιάσουμε κι ας περπατήσουμε μαζί του...στα κύματα, όπως ο Πέτρος...
Ο Πέτρος όταν του άπλωσε το χέρι Του ο Δάσκαλος περπατούσε στα κύματα, αλλά όταν κατάλαβε τι συμβαίνει, το σώμα του=οι αισθήσεις του σώματος τον βούλιαξαν.
ΑΥΤΟ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ την ΥΠΕΡΒΑΣΗ που πρέπει να κάνει ο άνθρωπος, δηλαδή να σκεφτεί ως ΑΘΑΝΑΤΗ ΨΥΧΗ κι όχι ως φθαρτό και βαρύ σαρκίο.
Η ΠΙΣΤΗ ΤΗΣ ΘΕΪΚΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ στιγμιαία κάνει τον Πέτρο να περπατάει στα κύματα όπως ο Χριστός και μόλις σκέφτεται σαν ΣΩΜΑ ΒΥΘΙΖΕΤΑΙ...
Αυτό λοιπόν οπού όλες οι θρησκευτικές ομάδες κρύβουν, είναι η ΣΧΕΣΗ με το ΘΕΟ η οποία είναι ΔΥΝΑΤΗ και ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ!..
Δεν είναι το τυπικό μέρος για το "θέαμα" και το "σώου", αλλά είναι η έσωτερική σχέση με το ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ, ΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ.
Νότα Κυμοθόη/artnotakymothoe
Copyright:Νότα Κυμοθόη
ΑΥΤΟ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ την ΥΠΕΡΒΑΣΗ που πρέπει να κάνει ο άνθρωπος, δηλαδή να σκεφτεί ως ΑΘΑΝΑΤΗ ΨΥΧΗ κι όχι ως φθαρτό και βαρύ σαρκίο.
Η ΠΙΣΤΗ ΤΗΣ ΘΕΪΚΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ στιγμιαία κάνει τον Πέτρο να περπατάει στα κύματα όπως ο Χριστός και μόλις σκέφτεται σαν ΣΩΜΑ ΒΥΘΙΖΕΤΑΙ...
Αυτό λοιπόν οπού όλες οι θρησκευτικές ομάδες κρύβουν, είναι η ΣΧΕΣΗ με το ΘΕΟ η οποία είναι ΔΥΝΑΤΗ και ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ!..
Δεν είναι το τυπικό μέρος για το "θέαμα" και το "σώου", αλλά είναι η έσωτερική σχέση με το ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ, ΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ.
Νότα Κυμοθόη/artnotakymothoe
Copyright:Νότα Κυμοθόη
