Νότα Κυμοθόη "ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ: Ο ΧΩΡΟΣ, μέρος 3ο"

Νότα Κυμοθόη 
Ο ΧΩΡΟΣ ΣΤΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ
"ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ: Ο ΧΩΡΟΣ"
 μέρος 3ο.

http://artnotakymothoe.blogspot.com/ 

Η έκφραση των ζωγράφων μετά την εποχή του Μπαρόκ τοποθετεί αντικείμενα στον ίδιο χώρο με μια ανάκατη κατάσταση συνεύρεσης, που αποδίδουν νοήματα πέρα από την πραγματικότητα. Η τάση αυτή έρχεται να δώσει

έργα που έχουν χαρακτηριστεί ΥΠΕΡΡΕΑΛΙΣΤΙΚΑ.

Ο Υπερρεαλισμός λοιπόν κάλπαζε γοργά στην τέχνη, δημιουργώντας μια κατάσταση ελπιδοφόρα, αφού έδινε μια ατμόσφαιρα με τον τρόπο έκφρασης που γέμιζε το  θεατή με προσδοκίες αίσθησης.

Στον ΥΠΕΡΡΕΑΛΙΣΜΟ άρχισε να δημιουργείται μια τάση για μυστήριο μαζί και μελαγχολία, δίνοντας φόρμες πέρα από το ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ που γέμιζαν ΜΥΣΤΗΡΙΟ { G. De Chirico} κι έτσι δημιουργείται ο ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟΣ χώρος αλλά κι ένας χώρος οπού ανάλογα με την εστίαση του βλέμματος, είναι ένας ΑΜΦΙΣΗΜΟΣ ΧΩΡΟΣ {ας παρατηρήσουμε  τα έργα του M. C. Escher}.

Η συνέχεια διαμορφώνεται μέσα από μια ονειρική κατάσταση που μπλέκεται με το αντικείμενο και η τάση που επικρατεί είναι ένας ΟΝΕΙΡΙΚΟΣ ΧΏΡΟΣ, όπου έχουμε ένα συναπάντημα συνειδητού κι ασυνείδητου, αλλά και αντικειμένων στον πραγματικό κι εξωπραγματικό κόσμο {ας δούμε τα έργα για παράδειγμα του M. Chagall, όπως αυτό με το όνομα "Η μητρότητα" του 1913}.

Η ερώτηση πολλών ζωγράφων, αλλά και μαθητών είναι σχετικά με την ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ και τις δυνατότητές της.

Κι εδώ συμβαίνει να μιλάνε από μόνα τους τα έργα των ζωγράφων που παρατηρούμε σε διάφορες εποχές.

Για παράδειγμα:

Ένα έργο του D. Velasquez, 1650, με τίτλο "Πάπας Ινοκέντιος Ι", παρουσιάζεται σε μορφή ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΗΣ από τον F. Bacon, τo 1961, με τίτλο "Σπουδή Νο1 από το πορτρέτο Ινοκέντιου Ι". Επίσης από το έργο του D. Velasquez,1656, "Las Meninas" μετά από 300 περίπου χρόνια ο P.Picasso ζωγραφίζει με ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΗ πάλι τον ίδιο πίνακα "Las Meninas", το 1957 με το δικό του βλέμμα.

Η εποχή που ακολουθεί είναι μια εποχή ΚΥΒΙΣΜΟΥ, κατά την οποία η αίσθηση ή μάλλον η ψευδαίσθηση του βάθους, αμφισβητείται και οι δυο σπουδαίοι αυτής της έκφρασης χώρου, ο G. Braque και ο P.Picasso υποστηρίζουν πως ο χώρος ζωγραφικής είναι δυο διαστάσεων και  η ζωγραφική εκείνη που σε ξεγελάει με το μάτι είναι απάτη. Για να  υποστηρίξουν αυτήν την άποψή τους, ζωγραφίζουν τ' αντικείμενά τους στο χώρο ζωγραφικής δισδιάστατα, αλλά από πολλές πλευρές {ας δούμε το έργο του  G. Braque 1919 "Η εκκλησία Σακρ Κερ" και το έργο του P.Picasso 1910 "Πορτρέτο του Wilhelm Uhde", αλλά και το έργο του M. Duchamp 1916 "Γυμνό που κατεβαίνει τις σκάλες"}. Η παραμόρφωση από το πραγματικό αντικείμενο οδήγησε στον ΚΥΒΙΣΜΟ.

Ο ΚΥΒΙΣΜΟΣ (1907  και μετά) προέρχεται από την ελληνική λέξη ΚΥΒΟΣ και καθιερώθηκε από τον Ματίς, μετά από την περιγραφή ενός έργου του G. Braque.

 Σαν καλλιτεχνικό κίνημα, εκφράζει μια τάση και προσπάθεια του ζωγράφου και του καλλιτέχνη αυτής της εποχής, να προσπαθεί να αποδώσει πλήρως όλες τις όψεις ενός αντικειμένου αλλά και του κόσμου που το περιβάλλει. Εκείνος που παρότρυνε τους νέους να ζωγραφίσουν με αυτόν τον τρόπο, αποδίδοντας τη φύση με εργαλεία  τον κύλινδρο, τη σφαίρα και τον κώνο, ήταν ο Σεζάν.

Θα μπορούσαμε να κατατάξουμε τον ΚΥΒΙΣΜΟ σε δυο εποχές ή περιόδους. 

1) Αυτή κατά την οποία καταργείται η συμβατική προοπτική και το αντικείμενο ζωγραφικής προκύπτει ύστερα από τη χρήση επιπέδων που επιδρούν το ένα στο άλλο με την επικάλυψη.

και 2) Περίοδος όπου ο συνθετικός κυβισμός αρχίζει να εμφανίζεται μέσα από το κολάζ σαν μέσο παράστασης του αντικειμένου. Δηλαδή κομμάτια χαρτιού και άλλων υλικών που χρησιμοποιεί ο καλλιτέχνης για ν' αποδώσει το αντικείμενό του, στην προσπάθειά του  ν' αμφισβητήσει την παραδοσιακή αντίληψη περί τέχνης.

Κάνουν την εμφάνισή τους διάφορα σύμβολα μη αποκρυπτογραφικά (S.Dali, De Chirico) κι ο χαρακτήρας αυτός πέρασε αυτή την εποχή σε όλες τις καλές τέχνες

και στη Λογοτεχνία. Ο ΚΥΒΙΣΜΟΣ  έθεσε σε αμφισβήτηση το ρόλο της Ζωγραφικής ως μίμηση του κόσμου γύρω μας και άνοιξε το δρόμο στη ΜΟΝΤΕΡΝΑ τέχνη.

Νότα Κυμοθόη Εικαστικός
  ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ, Υμηττός

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

ΤΗΛ: 694 8864 569

Νότα Κυμοθόη "Ζωγραφική Ο ΧΩΡΟΣ μέρος 3ο"© Nότα Κυμοθόη