ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
ΑΥΘΕΝΤΙΚΑ ΕΡΓΑ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ
 |
| © Νότα Κυμοθόη |
Ζωγραφίζω δέντρα φιλοσοφώντας, καθώς η ζωγραφική κατασκευάζει εικόνες οι οποίες ρέουν. Δεν αντιγράφω έργα, αλλά εμπνέομαι, γιατί μου αρέσει αυτό που ζωγραφίζω να πάλλεται, να κινείται, να εμπνέει να μεταμορφώνεται και να δημιουργεί την αίσθηση της γοητείας...
Δεν ντρέπομαι για τα έργα μου, τα οποία είναι εμπνευσμένα από αυτό οπού βλέπω κι αυτό οπού αισθάνομαι, γιατί συγχωρέστε μου το γεγονός ότι δεν μπορώ να αυτοπεριοριστώ επειδή δεν γνωρίζω πότε μπορεί να τελειώσει ένας πίνακας, ο οποίος συνεχώς ανθίζει!..
© Νότα Κυμοθόη
"Τα αστερόεντα δέντρα"© Νότα Κυμοθόη: Έργο ζωγραφικής της Νότας Κυμοθόη, 1991
Ο Οδυσσέας Ελύτης με την ποίησή του ήταν μέσα στην ψυχή μου, όταν στον μακρινό Καναδά και μέσα στο χιόνι, έβλεπα μόνον γυμνά κλαδιά δέντρων. Αυτά τα δέντρα οπού μέσα στον χειμώνα περιμένουν την άνοιξη για να βλαστήσουν, είναι σαν τις ψυχές εκείνες των ανθρώπων που πονάνε. Αλήθεια πόσο πονάνε οι άνθρωποι!.. Δεν θα μιλήσω ποτέ για τον πόνο αυτόν ανοιχτά. Υπάρχει μέσα στην ιστορία και δεν μπορώ αυτόν τον πόνο, όλον να τον αποτυπώσω. Μπορώ όμως να τον ζωγραφίσω, γιατί είναι ανθρώπινη ιστορία λαών. Το ότι είμαι Ελληνίδα και γνωρίζω Ιστορία, συγχωρέστε μου το ότι δεν συμφιλιώνομαι μ΄εκείνους οπού έχουν τη βια των πολέμων και της καταστροφής στο νου τους. Από τη μια μεριά το Ισλάμ κι από την άλλη η Ορθοδοξία και στη μέση ο ΆΝΘΡΩΠΟΣ!..
© Νότα Κυμοθόη
Ο Οδυσσέας Ελύτης με την ποίησή του ήταν μέσα στην ψυχή μου, όταν στον μακρινό Καναδά και μέσα στο χιόνι, έβλεπα μόνον γυμνά κλαδιά δέντρων. Αυτά τα δέντρα οπού μέσα στον χειμώνα περιμένουν την άνοιξη για να βλαστήσουν, είναι σαν τις ψυχές εκείνες των ανθρώπων που πονάνε. Αλήθεια πόσο πονάνε οι άνθρωποι!.. Δεν θα μιλήσω ποτέ για τον πόνο αυτόν ανοιχτά. Υπάρχει μέσα στην ιστορία και δεν μπορώ αυτόν τον πόνο, όλον να τον αποτυπώσω. Μπορώ όμως να τον ζωγραφίσω, γιατί είναι ανθρώπινη ιστορία λαών. Το ότι είμαι Ελληνίδα και γνωρίζω Ιστορία, συγχωρέστε μου το ότι δεν συμφιλιώνομαι μ΄εκείνους οπού έχουν τη βια των πολέμων και της καταστροφής στο νου τους. Από τη μια μεριά το Ισλάμ κι από την άλλη η Ορθοδοξία και στη μέση ο ΆΝΘΡΩΠΟΣ!..
© Νότα Κυμοθόη
"Το δέντρο της ζωής"© Νότα Κυμοθόη:Έργο ζωγραφικής της Νότας Κυμοθόη, 1995
Ίσως γιατί η Λογοτεχνία και η Ζωγραφική αλλά και η Μουσική συνυπάρχουν για εμένα μαζί όταν δουλεύω. Για μένα η ζωγραφική αποτελεί ένα μεγάλο ΜΥΣΤΗΡΙΟ και εργάζομαι ως ΜΥΣΤΗΣ με τον τρόπο το δικό μου. Αν λοιπόν ο φιλότεχνος βλέπει τα έργα μου, νομίζω πως καταλαβαίνει τι θέλω να του πω... Αν πάλι όχι, τότε δίχως να με ρωτήσει, κλέβει τις ιδέες μου!..Είναι τόσο απλό σε τρόπο αλλά και κλείνουν αυτό οπού υπάρχει μέσα στη δική μου ψυχή...
Στη χώρα Ελλάδα υπάρχουν πάρα πολλοί διανοούμενοι και θλίβομαι γιατί υπάρχει μεγάλο υστέρημα στη διανόηση, αυτό οπού κατανοώ ως πρωτότυπη σκέψη!
Συγχωρέστε μου την τόλμη να ζωγραφίζω πρωτότυπα έργα! Ίσως γιατί δεν συμβαίνει το ίδιο στο χώρο της τέχνης, την οποία οι περισσότεροι του είδους ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΥΝ!..
Συγνώμη που μιλάω για μένα... επειδή κάποιοι βλέπουν "λάθη" σε αυτά που φτιάχνω κι επειδή δεν θέλουν να παραδεχτούν κανένα από τα δικά μου προσόντα! Η κακία και η μοχθηρία που επικρατεί στην Ελλάδα και ιδιαίτερα από πολύ κοντινούς ανθρώπους, οι οποίοι έρχονται "ως φίλοι" και οι οποίοι προσπαθούν με θεμιτά κι αθέμιτα μέσα να φθείρουν έναν γνήσιο δημιουργό. Δυστυχώς, είναι μια κυρίαρχη στάση για την τέχνη και τη διανόηση στην Ελλάδα!Ίσως, γιατί ιδρύθηκαν για κέρδος και όφελος μέσα στον Ο.Τ.Α επιχειρήσεις με παρεούλες που ασχολούνται με τα πολιτιστικά σε Δήμους κι Εκκλησίες που δεν έχουν ιδέα από διανόηση!Δυστυχώς, μίζερα συναισθήματα, από ανθρώπους που μοχθούν να βλάπτουν με τις πικρές κριτικές τους δημιουργούς, υπάρχουν παντού σε χώρους της τέχνης και όχι μόνον!
© Νότα Κυμοθόη
"Τοπίο"© Νότα Κυμοθόη:Έργο ζωγραφικής της Νότας Κυμοθόη
(Ανήκει σε συλλέκτη στην Αθήνα)
Για μένα το έργο ζωγραφικής ξεκινά από τον δικό μου κόσμο κι ολοκληρώνεται ως εκεί οπού το βλέμμα του θεατή μπορεί να το κατανοήσει, ακόμα κι εκείνου του υποψιασμένου θεατή, οπού κάτι διαφορετικό ψάχνει να βρει μέσα στην τέχνη!
Με το βλέμμα το δικό μου και τα δικά μου συναισθήματα οδηγείται το χέρι μου και οι εικόνες οπού φτιάχνω, μπορεί να απορρέουν από το φυσικό περιβάλλον, αλλά έχουν μέσα τους την αίσθηση οπού αντιλαμβάνομαι εγώ το έλατο ή το βουνό που βλέπω! Ένα τοπίο απ΄ "τα ψηλά βουνά", που μπορεί να με είχε ενθουσιάσει το βιβλίο του Ζαχαρία Παπαντωνίου όταν ήμουν παιδί και φτερούγισαν οι εικόνες της σκέψης του μέσα σε αυτό που έβλεπαν τα δικά μου μάτια, σε μια άλλη εποχή κι έγιναν Έργο Τέχνης!
© Νότα Κυμοθόη
"Η ψυχή των δέντρων"© Νότα Κυμοθόη:Έργο Ζωγραφικής της Νότας Κυμοθόη, 1995
"Η τέχνη ήταν πάντα, αγάπη μου, υπόθεση ζωής και θανάτου, πράγμα που πάντα είχα ξεχάσει", γράφει ο Richard Wilbur.
Η κίνηση για μένα υπάρχει ακόμα κι εκεί οπού κάποιο ανθρώπινο χέρι, ως δολοφόνος, κόβει ένα δέντρο, κόβει τα κλαδιά του δέντρο που δεν υπολογίζει, γιατί δεν έχει φωνή...
Κι εγώ λοιπόν, εκφράζομαι με την αίσθηση του δέντρο οπού κινείται η ψυχή του και με σαφήνεια τα κομμένα του κλαδιά φανερώνουν τη βια, ώστε ν΄αναγνωρίζεται στο πέρασμά της. Από ποιον άραγε;
Δεν σοκάρομαι από εκείνους οι οποίοι προσπάθησαν και προσπαθούν με "βια" να τοποθετήσουν δυσκολίες κι εμπόδια στην έκφρασή μου. Συγνώμη οπού τους τρόπους έκφρασης τους επιλέγω κάνοντας την υπέρβασή μου σ΄εκείνες τις ιδεοληψίες όσων δεν κατανοούν την τέχνη. Γιατί, αλήθεια τι μπορεί να πει κάποιος για το πραγματικό που εκφράζω με τρόπο δικό μου μέσα στη ζωγραφική μου;
© Νότα Κυμοθόη
"Μορφή σε δέντρο"© Νότα Κυμοθόη:Έργο της Νότας Κυμοθόη, 1991
(Ανήκει σε συλλέκτη)
Εκεί, οπού τις νύχτες οι ψυχές των δέντρων μονολογούν για τη φρίκη μιας πυρκαγιάς που έκαψε τα δέντρα. Εκεί, οπού μάχονται με τις φλόγες οι πυροσβέστες να τα γλιτώσουν. Εκεί, οπού οι μορφές των ανθρώπων και των δέντρων γίνονται ένα και σμίγουν για τη σωτηρία του περιβάλλοντος!..Εκεί, οπού δεν υπάρχει το δέντρο που ήταν πριν. Εκεί, οπού οι πυροσβέστες άφησαν την ζωή τους μέσα στην προσπάθειά τους για να σβήσουν τη φωτιά. Το όριο της αναπαράστασης σε μια τέτοια περίπτωση με τι τρόπο να το κάνεις σαφές, ώστε ο θεατής ενός έργου τέχνης μου ν΄αναγνωρίσει το χέρι εκείνο που δε σέβεται και δεν αγαπάει το περιβάλλον του;
© Νότα Κυμοθόη
"Ανθισμένες αμυγδαλιές"© Νότα Κυμοθόη:Έργο της Νότας Κυμοθόη, 1996
(ανήκει)
Μια αίσθηση οπού ενώ τι καμένο κλαδί είναι μαύρο και δεν θ΄ ανθίσει ποτέ...
Ένα άλλο μαύρο και ξερό κλαδί, αυτό της αμυγδαλιάς, που βλέπεις μέσα στο χειμώνα, σου δίνει την ελπίδα! Μια ελπίδα που είναι σαν εκείνο το όνειρο ενός παιδιού, που ακουμπάει σ΄ένα ξερό κλαδί.
Η αμυγδαλιά διδάσκει!..Δεν μπορώ να λησμονήσω εκείνες τις ανθισμένες αμυγδαλιές που φέρνουν μέσα στο Φλεβάρη το μήνυμα της άνοιξης! Γιατί εκείνα τα κλαδιά τους, ενώ φαίνονται ξερά, στην ουσία, κλείνουν όλα τα μπουμπούκια. Μοιάζουν σαν όλους τους μαθητές που έγιναν αμύγδαλα! Τουλάχιστον οι όσοι πέρασαν από το εργαστήρι μου και διδάχτηκαν μαζί μου ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΑ, θα θυμούνται αυτή την μικρή λεπτομέρεια...
© Νότα Κυμοθόη
(Ανήκει σε συλλέκτη)
Εκεί, οπού τις νύχτες οι ψυχές των δέντρων μονολογούν για τη φρίκη μιας πυρκαγιάς που έκαψε τα δέντρα. Εκεί, οπού μάχονται με τις φλόγες οι πυροσβέστες να τα γλιτώσουν. Εκεί, οπού οι μορφές των ανθρώπων και των δέντρων γίνονται ένα και σμίγουν για τη σωτηρία του περιβάλλοντος!..Εκεί, οπού δεν υπάρχει το δέντρο που ήταν πριν. Εκεί, οπού οι πυροσβέστες άφησαν την ζωή τους μέσα στην προσπάθειά τους για να σβήσουν τη φωτιά. Το όριο της αναπαράστασης σε μια τέτοια περίπτωση με τι τρόπο να το κάνεις σαφές, ώστε ο θεατής ενός έργου τέχνης μου ν΄αναγνωρίσει το χέρι εκείνο που δε σέβεται και δεν αγαπάει το περιβάλλον του;
© Νότα Κυμοθόη
(ανήκει)
Μια αίσθηση οπού ενώ τι καμένο κλαδί είναι μαύρο και δεν θ΄ ανθίσει ποτέ...
Ένα άλλο μαύρο και ξερό κλαδί, αυτό της αμυγδαλιάς, που βλέπεις μέσα στο χειμώνα, σου δίνει την ελπίδα! Μια ελπίδα που είναι σαν εκείνο το όνειρο ενός παιδιού, που ακουμπάει σ΄ένα ξερό κλαδί.
Η αμυγδαλιά διδάσκει!..Δεν μπορώ να λησμονήσω εκείνες τις ανθισμένες αμυγδαλιές που φέρνουν μέσα στο Φλεβάρη το μήνυμα της άνοιξης! Γιατί εκείνα τα κλαδιά τους, ενώ φαίνονται ξερά, στην ουσία, κλείνουν όλα τα μπουμπούκια. Μοιάζουν σαν όλους τους μαθητές που έγιναν αμύγδαλα! Τουλάχιστον οι όσοι πέρασαν από το εργαστήρι μου και διδάχτηκαν μαζί μου ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΑ, θα θυμούνται αυτή την μικρή λεπτομέρεια...
artnotakymothoe/© Νότα Κυμοθόη
ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ ΑΥΘΕΝΤΙΚΑ ΕΡΓΑ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ© Nότα Κυμοθόη
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .