Ιερή μνήμη Pablo Picasso/
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .
Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2012
Ο Ισπανός Pablo Picasso( 1881-1973) γεννήθηκε στη Μάλαγα
και πέθανε στο Μουζέν της Γαλλίας στις 8 Απρίλη.
Από 10 ετών μαθήτευε κοντά στον πατέρα του και
καθηγητή Σχεδίου, Χόστ Ρουίθ Μπλάσκο, στην πόλη
Λα Κορούνια. Σε ηλικία 13 ετών έκανε την α' έκθεσή του
και το 1895 η οικογένειά του μετακόμισε στη Βαρκελώνη
και φοίτησε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών La Liotja.
Η διάκρισή του σε μια έκθεση έργων τέχνης στη Μαδρίτη
του έδωσε τη δυνατότητα να γίνει δεκτός στη Βασιλική Ακαδημία
Σαν Φιερνάντ και μετακομίζει στη Μαδρίτη.
Εκεί μελετά Ιστορία Τέχνης και τους μεγάλους ζωγράφους
ενώ αντλεί τα θέματά του από τους δρόμους, τα καφενεία
και τη ζωή στα καμπαρέ της πόλης...
Μετά από μια ασθένεια ζει στην Καταλανία κι αργότερα
επιστρέφει στη Βαρκελώνη περί το 1899 και καθιερώνει
το επίθετο της μητέρας του Μαρίας Πικάσο Λόπερθ
υπογράφοντας ως P.P. Picasso.
Έχει πολύ καλούς φίλους που δέχονται να ποζάρουν
γι' αυτόν και πραγματοποιεί την α΄ατομική του έκθεση
στη Βαρκελώνη το 1900. Ο νους του όμως ήταν στο Παρίσι,
όπου ταξιδεύει ως εκεί κι ανακαλύπτει το φως της τέχνης
του Παρισιού. Επιστρέφει όμως πάλι στην Ισπανία
και στη Μαδρίτη εργάζεται ως Καλλιτεχνικός εκδότης
του περιοδικού Arte Joven.
Μετά από την αυτοκτονία του αγαπημένου του φίλου
Κασαχέμα, περνάει ένα στάδιο φιλοσοφικής αναζήτησης
και το γαλάζιο χρώμα επικρατεί στα έργα του,
αρχής γενομένης με τον πίνακα "La vie".
Στις αρχές του 1904 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι
όπου συναναστρέφεται με το φίλο του Ποιητή
Γκιγιούμ Απολιναίρ και στη ζωή του έρχεται
και ο μεγάλος έρωτας με τη Φερνάντ Ολιβιέ
που γίνεται η μούσα του. Τον εμπνέει και
δημιουργεί πολλά έργα μέσα από τα οποία
οδηγείται στην τεχνική του Κυβισμού,
από το μέγα πάθος του έρωτά του και
η παλέτα του γίνεται μονοχρωματική περνώντας
από το γαλάζιο στο ροζ χρώμα για ν΄ακολουθήσουν
χρώματα ώχρας ως καφετιά.
Το 1907 τελειώνει μια μεγάλη δημιουργική σύνθεση
με τίτλο "οι Δεσποινίδες της Αβινιόν", όπου
τα πρόσωπα φορούν αφρικάνικες μάσκες
ενώ η σύνθεση παραπέμπει στις "Λουόμενες"
του Σεζάν. Αυτό το έργο δημιούργησε μια σειρά
από σκανδαλώδεις συζητήσεις, γιατί αναφερόταν
σε πόρνες από λαϊκές γειτονιές, στις οποίες
σύχναζε ο ζωγράφος. Το έργο το έκρυψε για
πολλά χρόνια και αρχίζει να εργάζεται με τον Μπρακ
στον Κυβισμό και τα χρώματά του γίνονται πιο γήινα
με κύρια τις ώχρες, τα καφετιά και το γκρίζο.
Μετά το 1912 προχωρούν στο κολάζ, δημιουργώντας
μεταμορφώσεις με τα διάφορα υλικά που χρησιμοποιούν.
Πειραματίζεται συνέχεια και φτάνει στην αποκορύφωση
του έργου του "Γκουέρνικα" το 1937, μετά την καταστροφή
από τους βομβαρδισμούς των ναζί της πρωτεύουσας των Βάσκων
με το ομώνυμο όνομα.
Είναι ένας ακούραστος εργάτης Τέχνης.
Εργαζόταν εκεί όπου ζούσε
σε έναν χώρο όλο κεραμικά και μουσαμάδες ασταμάτητα.
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .
Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2012
Ο Ισπανός Pablo Picasso( 1881-1973) γεννήθηκε στη Μάλαγα
και πέθανε στο Μουζέν της Γαλλίας στις 8 Απρίλη.
Από 10 ετών μαθήτευε κοντά στον πατέρα του και
καθηγητή Σχεδίου, Χόστ Ρουίθ Μπλάσκο, στην πόλη
Λα Κορούνια. Σε ηλικία 13 ετών έκανε την α' έκθεσή του
και το 1895 η οικογένειά του μετακόμισε στη Βαρκελώνη
και φοίτησε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών La Liotja.
Η διάκρισή του σε μια έκθεση έργων τέχνης στη Μαδρίτη
του έδωσε τη δυνατότητα να γίνει δεκτός στη Βασιλική Ακαδημία
Σαν Φιερνάντ και μετακομίζει στη Μαδρίτη.
Εκεί μελετά Ιστορία Τέχνης και τους μεγάλους ζωγράφους
ενώ αντλεί τα θέματά του από τους δρόμους, τα καφενεία
και τη ζωή στα καμπαρέ της πόλης...
Μετά από μια ασθένεια ζει στην Καταλανία κι αργότερα
επιστρέφει στη Βαρκελώνη περί το 1899 και καθιερώνει
το επίθετο της μητέρας του Μαρίας Πικάσο Λόπερθ
υπογράφοντας ως P.P. Picasso.
Έχει πολύ καλούς φίλους που δέχονται να ποζάρουν
γι' αυτόν και πραγματοποιεί την α΄ατομική του έκθεση
στη Βαρκελώνη το 1900. Ο νους του όμως ήταν στο Παρίσι,
όπου ταξιδεύει ως εκεί κι ανακαλύπτει το φως της τέχνης
του Παρισιού. Επιστρέφει όμως πάλι στην Ισπανία
και στη Μαδρίτη εργάζεται ως Καλλιτεχνικός εκδότης
του περιοδικού Arte Joven.
Μετά από την αυτοκτονία του αγαπημένου του φίλου
Κασαχέμα, περνάει ένα στάδιο φιλοσοφικής αναζήτησης
και το γαλάζιο χρώμα επικρατεί στα έργα του,
αρχής γενομένης με τον πίνακα "La vie".
Στις αρχές του 1904 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι
όπου συναναστρέφεται με το φίλο του Ποιητή
Γκιγιούμ Απολιναίρ και στη ζωή του έρχεται
και ο μεγάλος έρωτας με τη Φερνάντ Ολιβιέ
που γίνεται η μούσα του. Τον εμπνέει και
δημιουργεί πολλά έργα μέσα από τα οποία
οδηγείται στην τεχνική του Κυβισμού,
από το μέγα πάθος του έρωτά του και
η παλέτα του γίνεται μονοχρωματική περνώντας
από το γαλάζιο στο ροζ χρώμα για ν΄ακολουθήσουν
χρώματα ώχρας ως καφετιά.
Το 1907 τελειώνει μια μεγάλη δημιουργική σύνθεση
με τίτλο "οι Δεσποινίδες της Αβινιόν", όπου
τα πρόσωπα φορούν αφρικάνικες μάσκες
ενώ η σύνθεση παραπέμπει στις "Λουόμενες"
του Σεζάν. Αυτό το έργο δημιούργησε μια σειρά
από σκανδαλώδεις συζητήσεις, γιατί αναφερόταν
σε πόρνες από λαϊκές γειτονιές, στις οποίες
σύχναζε ο ζωγράφος. Το έργο το έκρυψε για
πολλά χρόνια και αρχίζει να εργάζεται με τον Μπρακ
στον Κυβισμό και τα χρώματά του γίνονται πιο γήινα
με κύρια τις ώχρες, τα καφετιά και το γκρίζο.
Μετά το 1912 προχωρούν στο κολάζ, δημιουργώντας
μεταμορφώσεις με τα διάφορα υλικά που χρησιμοποιούν.
Πειραματίζεται συνέχεια και φτάνει στην αποκορύφωση
του έργου του "Γκουέρνικα" το 1937, μετά την καταστροφή
από τους βομβαρδισμούς των ναζί της πρωτεύουσας των Βάσκων
με το ομώνυμο όνομα.
Είναι ένας ακούραστος εργάτης Τέχνης.
Εργαζόταν εκεί όπου ζούσε
σε έναν χώρο όλο κεραμικά και μουσαμάδες ασταμάτητα.
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου